„Śpię we Włoszech, a budzę się w Niemczech” – zasady czasu pracy i odpoczynku kierowców w krajach UE

W ostatnim czasie pojawia się coraz więcej pytań od przewoźników w sprawie przepisów dotyczących czasu pracy i odpoczynku kierowców. Zarówno przewoźnicy jak i kierowcy oburzają się, że jak to jest możliwe, że kierowca nie przestrzegał przepisów czasu pracy i odpoczynku we Włoszech, a został ukarany w Niemczech? Aczkolwiek Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 561/2006 z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego działa już od dawna, to stosowanie jego zapisów uaktywniło się szczególnie z początkiem tego roku.

Zakres stosowania Rozporządzenia 561/2006

Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady nr 561/2006 określa zasady dotyczące czasu kierowania, przerw i odpoczynku kierowców wykonujących przewóz drogowy ładunków i pasażerów.

Głównym celem ww. Rozporządzenia jest harmonizacja zasad konkurencyjności między rodzajami transportu wewnętrznego, w szczególności w transporcie drogowym, oraz polepszenie warunków pracy i zwiększenie bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Rozporządzenie stosuje się wobec następujących przewozów drogowych:

przewóz ładunków, w przypadku gdy dmc środka transportu (łącznie z naczepą albo przyczepą) przekracza 3,5 t., lub;
przewóz pasażerów środkiem transportu przewidzianym lub przystosowanym do przewozu więcej niż 9 pasażerów, łącznie z kierowcą.

Niezależnie od tego, w jakim kraju zarejestrowany jest środek transportu, to Rozporządzenie stosuje się do przewozów drogowych wykonywanych wyłącznie wewnątrz Wspólnoty lub między Szwajcarią i oraz krajami wchodzącymi w skład Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu EFTA, tj. Norwegią, Islandią, Liechtensteinem.

Podstawowe zasady przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy i odpoczynku

W Rozporządzeniu zapisanych jest wiele ważnych zasad dotyczących przestrzegania czasu pracy i odpoczynku kierowców, jednakże należy zwrócić szczególną uwagę na następującą zasadę przewidzianą w Rozporządzeniu, a mianowicie: czas codziennego kierowania nie może przekraczać 9 godzin.

Jednakże codzienne kierowanie może być zwiększone maksymalnie do 10 godzin nie więcej niż dwa razy w okresie tygodnia.

Jednocześnie czas codziennego kierowania nie może przekraczać 56 godzin i nie może być dłuższy niż maksymalny czas pracy w ciągu tygodnia określony w Rozporządzeniu 2002/15/EC, tzn. 60 godzin. Łączny czas kierowania w okresie dowolnych dwóch tygodni nie może przekraczać 90 godzin.

Należy zwrócić uwagę na to, że do czasu codziennego i tygodniowego kierowania włącza się całość czasu kierowania na terytorium wspólnoty lub krajów trzecich.

Rozporządzenie jasno określa, że po okresie kierowania wynoszącym 4,5 godziny kierowca musi zrobić nieprzerwaną przerwę nie krótszą niż 45 minut, o ile nie nastąpił czas odpoczynku. Przerwa ta może zostać zamieniona na dwie przerwy, z których pierwsza nie może być krótsza niż 15 minut, a druga nie krótsza niż 30 minut, a obydwie przerwy odnoszą się do czasu kierowania zgodnie z zapisami Rozporządzenia.

Kto może ukarać kierowcę za nieprzestrzeganie czasu pracy i odpoczynku?

Zgodnie z art. 19 Rozporządzenia kraje UE powinny określić zasady stosowania kar za wykroczenia związane z nieprzestrzeganiem ww. Rozporządzenia oraz podjąć wszelkie niezbędne środki w celu gwarancji ich stosowania. Kara powinna być skuteczna, proporcjonalna, odstraszająca i niedyskryminacyjna. Nie wolno stosować kary bądź procedury sądowej więcej niż jeden raz wobec tego samego wykroczenia.

Jednocześnie kraj członkowski powinien zapewnić stosownym władzom możliwość ukarania przewoźnika i/lub kierowcy za wykroczenia związane z nieprzestrzeganiem zasad określonych w Rozporządzeniu, do wykrycia którego doszło na jego terytorium, lecz za popełnienie którego nie doszło do ukarania, nawet jeśli wykroczenie miało miejsce na terytorium innego kraju członkowskiego lub w kraju trzecim.

Na przykład jeśli kierowca spędzał czas odpoczynku w swojej kabinie we Francji dopuszczając się wykroczenia przepisów zawartych w Rozporządzeniu, lecz za wykroczenie to został ukarany w Niemczech. Opisana sytuacja jest zgodna z zapisami Rozporządzenia ponieważ, przewiduje ono, że za nieprzestrzeganie zasad zawartych w Rozporządzeniu, kraj członkowski może ukarać przewoźnika/kierowcę nawet jeśli wykroczenie zostało popełnione na terytorium innego kraju członkowskiego lub w kraju trzecim.

Więcej informacji o bezpiecznym wykonywaniu przewozów międzynarodowych możecie Państwo uzyskać w naszej grupie OBRONA PRZEWOŹNIKÓW MIĘDZYNARODOWYCH na Facebooku i Vkontakte oraz na naszej stronie w odnawianych co tydzień działach Pytania-Odpowiedzi i innych naszych publikacjach oraz na seminarium w Turcji 12 kwietnia 2018 r.

Powodzenia na drogach!

Helena Ćwirko
prawnik
Kancelaria prawna JUREX
Partner Kancelarii Prawnej URVEST w UE

Data publikacji 10.04.2018

Как оформить пропуск на МКАД?

Как обезопасить свой бизнес при работе с Китаем?

Как проверить контрагента?

Как правильно составить контракт? Как обжаловать постановление о штрафе в Евросоюзе?

Как правильно заполнить Дозвол на перевозку?

Как получить свои деньги за неоплаченный фрахт?

Как оперативно консультироваться в ЮРВЕСТ 24/7?

Как возвратить задержанный таможней товар по административному делу?

Ространснадзор. Как избежать штрафа в размере 200 000 рублей?